Ik heb me even afgevraagd of ik het zou schrijven en heb de keuze gemaakt het wel te doen.
Op
de foto’s staan onder andere mijn neefjes en nichtjes (de kinderen van mijn
broer), mijn tweelingzusje en ik toen we klein waren en Theo toen hij klein
was. De meest dierbaarste foto hangt in het midden. Het is een foto van mijn
vader. Mijn vader is 20 jaar geleden met zijn motor verongelukt. Een dag in
mijn leven die ik nooit zal vergeten. Ik zakte die ochtend voor de 3ekeer
(!) voor mijn rijbewijs en mijn vader, die zelf na een paar lesjes slaagde voor
zijn autorijbewijs en snel daarna ook voor zijn motorrijbewijs, zei toen dat er
wel ergere dingen in de wereld gebeuren dan zakken voor je rijbewijs. Daar had
hij natuurlijk gelijk in, maar na drie keer had ik er toch wel even de balen
van.
Na
een peptalk van mijn vader ben ik toen naar mijn werk gegaan. 's Middags werd
ik daar door de politie opgehaald en meegenomen naar het kantoor van de
directeur. Daar vertelde mijn broer dat papa was verongelukt. De politie heeft
uiteraard onderzoek gedaan naar het overlijden van mijn vader, maar niets wees
er op waarom mijn vader gewoon ‘domweg’ met zijn motor was omgevallen. Hij reed
nog geen 50 km per uur, het regende niet, de weg was niet glad, etc. Inmiddels
ben ik er al jaren van overtuigd dat mijn vader een hartstilstand heeft
gekregen. Mijn vader is slechts 46 jaar geworden.
Inmiddels
zijn we 20 jaar verder. Toen ik vorig jaar 40 werd dacht ik dat ik al net zo
lang zonder als met papa leef, maar er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik
niet even aan mijn lieve papa denk. Hij was een bijzonder lieve, gezellige,
humoristische en hulpvaardige man en ik mis hem enorm!
Och meid wat pittig om je vader zo jong en op die manier te verliezen! Maar mooi dat je hem in het midden van je foto's hebt gehangen, zo heeft hij symbolisch toch een centrale plek in je hart. Lief dat je het met ons deelt.
BeantwoordenVerwijderenDat is inderdaad een heel gemis. Vooral omdat hij ook nog zo jong was. Mooi dat je nog zo'n mooie foto van hem hebt en zo centraal hebt gehangen. Liefs, Nancy
BeantwoordenVerwijderenPfff heftig verhaal van je vader.......zo jong...nog zo midden in het leven......
BeantwoordenVerwijderenJe fotocollage aan de wand is mooi......je vader als middelpunt met zijn dierbare om hem heen......
Las dat jij er ook 1 bent van een rweeling....wat leuk....
Ik ben een 1eiigetweeling.......
Dikke virtuele knuffel van mij....
Liefs,Hanny
Jee, wat een heftig verhaal, en op zo'n jonge leeftijd...vreselijk.
BeantwoordenVerwijderenIk houdt niet zo van overal fotolijstjes...maar zoals jij het gedaan hebt vind ik wel mooi...oogt heel rustig.
Fijn Weekend.
Groetjes,
Inge, my choice
Ik weet wat je mis.
BeantwoordenVerwijderenIk ben beide ouders al kwijt,
Niet zo jong maar toch te jong.
liefs Anita
Je hebt een mooie verzameling aan je muur zo en er zitten dierbare foto`s in.
BeantwoordenVerwijderenDat is inderdaad een groot gemis en vooral op zo`n jonge leeftijd je vader al moeten missen is vreselijk.
Dorine
IK WEET WAT HET IS ZO'N GEMIS.
BeantwoordenVerwijderenIK WAS 13 JAAR DAT IK MIJN VADER OVERLEED.
IK BEN NU 41 JAAR EN 2013 BEN IK MIJN MOEDER OOK VERLOREN.
JE BLIJF ALTIJD AAN ZE DENKEN EN HET VERDRIET EN GEMIS WORD ER NIET MINDER OP. ALLEEN GEEF JE HET EEN PLAATS IN JE HART.
FIJNE DAG,
MIRANDA
Dat heb je mooi opgehangen. Jou vader in het midden. Heel mooi. Ik ben mijn vader net verloren, mis hem nu al ontzettend. Zou zo graag nog even een
BeantwoordenVerwijderenarm om hem heen slaan. Kan mij voorstellen dat er geen dag voorbij gaat zonder dat je aan hem denkt. Je moest hem al zo jong missen.
Liefs Patricia.
Dat is een heel groot gemis, je vader hangt mooi in het midden en heeft toch zo een heel speciaal plekje.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Marjonel
Jeetje meis dat is niet niks om je vader op zo'n jonge leeftijd te moeten missen. Ik sta er de laatste tijd ook zo vaak bij stil hoe fijn ik het heb nu ik twee kindjes heb en zie hoe mijn ouders daar enorm van genieten. Moet er niet aan denken om ze te moeten missen. Mooi zo je foto's met vooral je vader in het middelpunt.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Linda
Wat vreselijk zeg en zo jong nog, erg heftig!
BeantwoordenVerwijderenMooi zo al je dierbaren in lijstjes bij elkaar.
Liefs Monica
Wat een verdrietig en heftig verhaal, alleen daarom al is je fotohoek met je vader in het midden een 'plaatje'.
BeantwoordenVerwijderenJe zal wel vaak aan hem denken.. wat erg dat je hem zo vroeg moest afgeven.. wat staat zijn foto prachtig, ik vind dat hij er ook dadelijk uitspringt, het was de eerste foto die ik zag..
BeantwoordenVerwijderenLiefs Wendy
Heftig verhaal. Maar mooi dat je hem zo'n prominent plekje hebt gegeven. Hij is toch het middelpunt van je verdriet. En nog zo jong nog, 46 jaar! Mijn vader was 80 jaar en toch is elke leeftijd té jong om je ouders te verliezen. Het gemis blijft, zeker nu ze ook onze kinderen, hun kleinkinderen niet zijn opgroeien. Onze kinderen hebben nu (de laatste, mijn schoonmoeder is 1 december overleden) geen grootouders meer.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je zo'n warme herinneringen aan je vader hebt, zo waardevol. Dat geeft een beetje troost. Je kunt trots op hem zijn (en hij is dat zeker op jou, daarboven...)
Liefs, Peetje
Wat vreselijk om op zo'n jonge leeftijd je vader al te moeten verliezen. Wel mooi zo al die lijstjes met dierbaren zo bij elkaar.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Gonda
Wat mooi dat je dit wil delen..! Het is een mooie collage van lijstjes geworden!
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik mij vader ook jong verloren, ik was toen nog geen dertig, volgende maand 10 jaar geleden..Ook ik denk nog zo vaak aan hem, misschien wel met de jaren steeds meer...
Lieve groet!
Dineke
Heftig dat is het zeker en op zo, n jonge leeftijd en het gemis als kind .....maar nu zeker ook ! Ik weet hier alles van alleen was het mijn man op 35 jarige leeftijd en weet wat een moeilijke tijd dat moet geweest zijn .Fijn en mooi tegelijk dat je hier een mooie collega van hebt gemaakt !
BeantwoordenVerwijderenLiefs ida.
Erg zeg, dat je je vader al zo jong hebt moeten missen. Wel fijn, dat je hele mooie herinneringen aan hem hebt en goed, dat je hem een ereplekje hebt gegeven!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Linda
Ik kan me voorstellen dat je hem nog steeds mis. Mijn vader was ziek, oud en dement op den duur, dan is het afscheid heel anders, wij waren blij dat er eind kwam aan zijn lijdensweg. Je hebt in elk geval een mooi eerbetoon aan je vader gemaakt, in het midden van alle dierbaren.
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Janny
Mooi om je papa zo een bijzondere, centrale plaats te geven. Erg om zo jong je vader te moeten missen, dat zal wel een hele impact gehad hebben op je verdere leven.
BeantwoordenVerwijderenIk volg je blog nu ook, heel gezellig huis met ook een super mooie tuin. Ik ben al benieuwd naar meer ...
Grtjes Mien
Hoi reineke,
BeantwoordenVerwijderenIk heb denk ik dit bericht van jou gemist. Maar wat heftig om te lezen joh. En toch mooi om zoiets dierbaars. Wat voor jou waardevol is terug te brengen in je interieur. Op die manier blijft hij altijd toch een beetje bij jou. Vreselijk je kunt nooit zonder je ouders. Ik vindt het mooi dat je hier een bericht aan gewijd hebt!!!
Liefs,
Gerralda